Пасля чёмнае ночы
Раніцой я прочнусь.
Адкрываю я вочы
І вакол азірнусь.
Як хацеў бы я побач
Раптам ўбачыць цябе,
Але мроі збываюцца
Толькі ў сне.
Поўны суму і смутку
Зноў мой сёняшні дзень.
Дзеж подзець гэту муку?
Што находзіць, бы цень
На пакутнае сэрдца,
Што ў роспачы б’ецца
Нягубляя надзей,
Пазбягая людзей.
Мне патрэбна адна ты,
Але дзеж цябе ўзяць?
Я не змог утрымаць
Сваё шчасце. Адплата
Не заставіць чакаць.
Буду зноў сумаваць,
Успаміная былое,
Зноу сябе дапякаць,
Толькі ўцешуся мрояй.
Ты прабач, прабач каханка,
Што ні як я цябе не забуду.
Ты ў жыцці маім, быццам маланка,
Мільганула, пакінуўшы след,
Тым стварыўшы нямала мне бед,
Але помніць заўжды цябе буду.