Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Дзве рукі, што дзве ракі...

Сярэдняя: 4 (18 галасоў)

Дзве рукі, што дзве ракі,
Так пяшчотна абдымаюць,
Быццам бы ў дзіця ўпадаюць,
Як у мора, напрасткі.

Нахіленне галавы
Над з’яўленнем немаўляці,
Што раднёй сунічнай лаце
Ў складках яркай сінявы.

Спаганяе вінаград
Прагным позіркам пакутнік.
Два айвовых зрэзу – лютні
Залатых анёлянят.

Золкі досвітак дваіх
Неразлучаных знаходзіць,
Вінаград яшчэ не бродзіць
Воцатам ля губ тваіх.

– Жывапісец, мо ты Бог?
Не адымеш вінаграду? –
I з крыжа сплывае ядам
Абнадзеены спалох.