Вершык пра шчасце й удачу ш
Возера, бы квашаніна!
Гойдае холад адчаю.
Дзе ж мая радасць Галінка? –
В крыг я во першых пытаюся.
Ібо калі ек, однако,
Я раскажу шэ й ліцьвінам,
Шо й я й тут квашылну згамаў
Вось, на Пясчаным, в Адрыжыне.
Віяв ж муку я і с Артмане.
Го! Да ты йіх і пудыймыйш,
Шоб хоть воны ля мні шыйку
Дэся ўначы сцалаВалі зь.
Лодку ш поставыш на льдзіне
Да й пойплыйвэш шэ дэсь в Радчыцк.
Ось я й завклубом топіру ж шчэ
Ў подлых чы злыдняў опадыськых.
Так шо давай крытікуйтэ
Й дальшый мынэ во чы старця.
А то федюніны майстра
Так тэбэ враз і спічатаюць.