Заходзячы в чартог
Я й супакоіцц аж не мог.
Так всхвалявав мяне браток.
Ну, шо вы, ведзь прыпёр ва в госць
З яйком-с!
І тупа-тупа в чабарнох
Ва усе комнаты ці Ёг.
А шо ля мне тут ты – піжон
Ці шо вш!
Ну, гы, а в нас так свята йдзёт,
Шо й магазін всекда работт.
І, добра, сцо прывёз дзяньгов,
Шо я забыв ва в Козк.
Ну, неяк в шішяк гонді во
Спаймал хлібок ржаной.
А шо монаху й шчэ бызмозгл
Наесціся, ой-ёй!
І наш нісан чырвон крутой
З Вавком вярнувся тут ж дамой.
Бо нафіга багаж в Ката
Які шчэ взяці матц.
Мы ш гэтКі зь ветлівы й прыстойн,
Як той о во Корсар Павло ж:
Ну, дай ручонк! Іль шо, бальной?
Я зь вам паложм харчов.
Да і, га-га, какко-т святок-с:
Пакойнікам нісём цвітов з.
А не схімічым ат жыдов
Атравы кошык товст.
Вот нас і навесців брацішк
Дваюрадны ж.
А гэта вжэ ж ужо ж вада
Як бы на кіселях.
Ну, шо ж, ат Шарля Азнавур
Бонжурк.
Отправить комментарий