Ты не бачыш майго кахання.
Ну канешне ж, яно празрыстае,
Яно птушкай узляцiць на свiтаннi,
Яно светлае, цёплае, чыстае.
Я ранней цябе не сустракала
I у чароуным не бачыла cне.
Раптам постаць твая паустала,
Запалiла агонь у ва мне.
Як прыемна салодзiць душу
Усплёск прыгожага пачуцця.
I кахаць я, канешне, ж мушу,
Бо няма без кахання жыцця.