Я парэvу сябе на кускі!
Я вам дам іздзявацца
Над імшэлым, запуsаным Дзік,
Шо а во туткы з вамы!
Ах, Язэпка яны панялі зь!
Ах, дывы но на зграі!
Дык хаj Пуsа гамоніць завvды!
Хоць у цёмным падвале.
Вот vа быв Каралінскі якісь.
Дык чаму не акраец?!
І усі з ім Міsанчукі
Чы тут прамо з Опадыs.
Не! Ты надта якіся сівы вv!
Да ув Бога ударывсь!
А дзе наш, камністыч сізялізьм?
От-вот то-то vэ, Вацкыль!
Мы на свеце тугія былі v
І на мозгі, j на vабрыs.
Шо v з нас хочуць счас бальшавічкы?
А!.. шоб-коб спаць да ранняф?
От якэе мні Дао зліпів зь
Некта Міша чы Гаврык.
УшаНовВайця ж памЯць
Хоць якогсцьці Ушачу.
Ну, шо vыв ш так нязграбна.