Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Ні я быў першы і ні я апошні

Сярэдняя: 3.8 (4 галасоў)

Ні я быў першы, і ні я апошні.
Шмат хлопцаў пракладалі з табой шлях.
І кожны з іх па кропельке, хоць трошкі
Пакінуў брудны сьлед у тваіх палях.

І краска запаветная сарвана,
І стоптана, затоптана ў бруд.
І ўсё крывавіць твая рана,
Як сьвежа- катаваны труп.

Салодкі мёд з цнатлівых тваіх губ
Спытаць я вельмі спадзяваўся,
Ды кратамі здаецца мне наш шлюб.
Балюча разумець, як памыляўся!

Здавалася, што Богам буду .
Ты – жрыца жэртвапрынашэньня.
І ўсё мінулае забуду
Ў час шчасцьлівага імгненьня.

Аднак турботны сёняшні мой лёс.
Самотнік я ў жывой пустыні.
Цягну той крыж, што послан мне з нябёс.
З нябёс, што над табой – сьвінцова-сініх.