Паслухай чалавек цябе чакае
Зямля Матуля спадчына твая
Яна Вясною громами гукае
І кліча з Неба крыкам жураўля
Глянь распасцёрла поле прад табою
I з Неба зорак вочкамi глядзiць
Цябе сустрэне Мiрам i Пакоем
I зможа апрануць i накармiць
Крынiчка звонкай песенкаю клiча
I траўкi у поле цiха шапацяць
Прыходзь да нас змянi сваё аблiчча
Вучыся жыць у згодзе i ствараць
Вяртайся у лона Матухны Прыроды
Глыбока ў Землю каранi пускай
Няхай з высот птушынага паллета
Яна паходзiць на першавытокаў Рай
Напоунi Сэрца да Зямлi Любоўю
Прачнiся i Дух Рода абудзi
Прастор Кахання з мiлаю сваёю
Стварай у Святлом напоўненным жыццi
Паслухай чалавек цябе чакае
Зямля Матуля спадчына твая
Квiтнеюць хай ад края i да края
У сядзiбах радавых яе паля