Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Песня баяніста

Сярэдняя: 3.5 (2 галасоў)

Я зноўку часінай самотнаю, ціхай
Бяру цябе ў рукі, гарну да грудзей,
Баян мой, найлепшы мой сябар з дзяцінства,
Не здраджваў ты мне аніколі нідзе.

Вялікую сілу чароўную маеш.
У горане быццам агонь залаты,
Святыя пачуцці ў душы раздзімаеш
Сваімі мяхамі кавальскімі ты.

Узрушваеш музыкай часта касмічнай, –
Як зорачкі, кнопкі твае, мой баян.
Бывае журчыш, як у лузе крынічка,
А часам ракочаш, нібы акіян.

Табе, як жаданаму госцю, ўсе рады
Усюды і ў горадзе, і на сяле.
З табою яскравей народныя святы,
Вяселлі й хрысціны з табой весялей…

Я зноўку часінай самотнаю, ціхай
Бяру цябе ў рукі, гарну да грудзей,
Баян мой, найлепшы мой сябар з дзяцінства,
Не здрадзіш ты мне аніколі нідзе.