Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

...Прысненне дзіўнае і лёгкае

Сярэдняя: 2.8 (5 галасоў)

* * *
Прысненне дзіўнае і лёгкае:
у сціхлай завадзі рачной
шчупак самотны гучна плёхкае
і цені зыбяцца чаўноў.

А дальш, у чаратох прыстоеных,
дзе звыкла жамяра гудзе,
а гукі дыхаюць сутоннямі,
ступае нехта па вадзе.

Аброслы раскаю і згорблены,
пасрэбраны увесь луской,
спавіты воднай прахалодаю,
павольна ён ідзе ракой.

К яму хінуцца вербы ніцыя
і цішу поўніць дзіўны звон.
І падаецца мне, што быццам бы
так з рыбамі гаворыць ён.

І вочы цёплыя пабліскваюць
спаміж зялёных валасоў
і іскры ясныя распырскваюць
на мой далёкі, светлы сон.