Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Раманс

Сярэдняя: 3.5 (6 галасоў)

Запаліць свечкі ў небе вечар,
Сустрэўшы нас у добры час.
Давай і мы запалім свечкі, –
І адагрэе памяць нас.

І зноў адчуем мы вяснова
Нектару слодыч на губах;
І зноў закружыць нам галовы
Васковых свечак церпкі пах.

І, можа, як часінай шлюбнай,
Яны асветляць нас дваіх.
Давай з табой запалім свечкі, –
Расставім кропкі ўсе над і…

Нам зразумела стане раптам,
Калі сплыве туману дым, –
Што днём з агнём шукаць не варта, –
Чаго не знойдзеш па адным.

Забудзем думаць мы, што Вечнасць
Не зводзіць з нас сваіх вачэй.
Давай з табой запалім свечкі, –
І нас пяшчота апячэ!

Заскачуць сэрцайкі ад шчасця,
Як нашы цені на сцяне,
Калі з табою зорным часам
Запалім свечкі, як у сне…