Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Тут некта как-та не зажралсь.

Яшчэ не ацэнена

Мы бог! Мы цар! НЕ Кляч

Не нада некіх абвінять!
Мол, шось хацяць атнять.
Бо віноват ты, Конюх, сам,
Раз стадо всё кудась.

От ты ідэш, трасясь, на паш.
Гой! Ой! Да как то там!..
Да, там пасуцьця господа
Ны мэншы, чым балда.

І всі горой за власн болотц.
Там паша хвайна всяк.
А ты чого рышыв завсёд
Всэ буты ек вожак?

Поре й на пенсійку, Сашман.
А то кругом жыда
Оно і правлять ув землян
І хочуть всё зажрать.

От взев тапор я тутка раз.
Дай, думаю, уж сам
Хоть с пар поліньцюв пополам
Чы ексь лучынкы в хат.

Но вот страна… А я хто в падл.
Воны ж оно вам манк.
І подйідай но гніль з остатк.
Бо от!.. всё масьль к маскаль.

Тут лічность разве ценят вамп.
Ты в соціум коб но ж.
А колі вдруг пошов в детсад,
Там ліш попам ж места.

І школы мохом но й бездзяць.
Куда хоть фортк – зыма ж!
І ны в мозгах ны в таракань,
Шо хоть бы ім чытаць.

Шікуе всюды саранча.
Шо йім кіш-міш пташкам!
Мы самы вжрэмо – бо халявк.
А мы фтрух фігу мразьц.

Э-ей!А-яй! Вовка сюда!