У вокны глянеш – снег навокал, Галінкі дрэў у задуменні белым, І птушкі прытуліліся да вокнаў, Як да далоні чалавечай целам.
У снежным кажусе - гронкі рабіны, Як полымя чырвонае на белым. Так і цяпло душы ўзімку Палае ў горадзе застылым.