Свеціць месяц удалячынь,
Снягі мятуць завірухаю.
Розум спавядае плынь,
Розум спавядае скрухаю
Туга пануе нада мной.
За вакном ваўчыны вой.
Аб чым ваўкі гавораць?
Аб долі чалавечай:
Што яны у свеце твораць.
Бяручысь за зброю, паляць свечы.
Людзі ваююць, моляцца богу.
Забіваючы, вершы пішуць.
У сябра адбіраюць крохі.
А у нас, у ваўкоў ціша…
Наш статак проста жыве.
Чалавек жа па крыві плыве