Вянецыя! у свеце ты што на крывi,
Але, свабодная, шпарчэй сплывi
Туды, за небакрай, у далячынь;
Iмкнiся у сiнечу да вышынь,
Якiм не зведаць бруд, ахвяр i кроу,
I пераможны рык вайны, вятроу...
Вянецыя! кiруй у вечны рай.
Дзе толькi песнi, лёскат, вадаграй.
Прадоннем мая. Першаснай расой.
Плывi ж, Вянецця, неспляжанай красой!..