Я – народ... Я цярплю, ды ўсё ж веру:
Жыць нядоўга хлусні і цынізму,
I з надзеі маёй, з маёй веры
Храм паўстане без розных там «ізмаў».
Я – народ! Адчыняю я дзверы
У збудаванне наступных вякоў,
Дзе на месцы баёў і імперый –
Мірны водар вясенніх садоў.