Но й пою гонды во зь
Я не вельмі яшчэ паэце.
Ды і проста – зу7 не ваш.
Я бо тольКі сь всяво змарнелы
Коце-браце Лісіцаў нахабн.
Гот як я во шурую сенцэ!
Ну, навільнікам, да, а як ш.
А ў мяне-та й нема ні пенса й,
Каб купіці у рвані штана ж.
Декуй Богу, жывый шэ трохы!
От і лапаю девок жа, х.
Ну, вытегують сокы апошні
Разве во хоць таКі зь дзяўчатк.
Доннэр вэтэр! Страшнюшчый ветер
Позрывав жэ з усіх Наташк
Навыть нешта у в галавешке:
Ох, дедок! Я шуда шаш пшарнь!
Да мы бачыв такых гавнешэк!
Е ГОМно, а ё і порохно ль,
Шо во шепку сь здымает пред Пеўні:
Ах, джень добжы, панове злобн!
Мы ны знаемо мам-тавчэшак,
Шо но й відаюць: юць, за стол!
Быттом ежа і е спасенне
Всіх Мышоў ад Каткоў.
Да зайім я вас фсе рамно!
Тікы суньтэся пуд радно.
Я ж ны Кашчэй БесМертНый,
А псіх ваш нервНы зь.
Знызу ш выдно-то й зуха, й жлобк.
Бачыв я баб с пістольм:
Гэ ны і Буйвол з рогом.
Сплошные страхы, сплашны пагроз!
Так і погыбають в моры
Діткы мылынькы у Ваўкоў.
Отправить комментарий