Адзінка, адзінота, роспач, жаль,
Калі цябе накрые думак хмарь,
Ты душу ў смутак не тапі,
Жыццё падаравана , дык жыві.
Дурная справа шкадаваць,
Ніхто не прыйдзе ратаваць,
Сумневу ежу не дасі,
Жыццё падаравана , дык жыві.
Адшукваецца тэрмінова гонар.
Раптоўна знік ён, а для нас
Жыццё змянілася ўраз,
Учынкі, думкі ўсе крывые,
А калі нехта і завые:
«Уладары ў нас такія!»
Кажу: «Знадзіце гонар у сябе
І стане лепей у душе.»
Калі твае шырокія далоні
Прыціснуць да грудзей мяне,
Пяе душа пад стукат сэрдца,
Цяпло вакол як хваляй льецца,
I на хвіліну мне здаецца,
Што нас анёл накрыў крылом.
Жанчыне кросны, кухня,дзеткі,
Яшчэ магчыма ў царкву хадзіць,
І ёй не быць ніколі разумнейшай,
І грошаў больш не зарабіць.,
Яна павінна ведаць месца
І галаву не падымаць,
Мужчыны, дулю паказаць.