Заквітнела яблыня ў садзе,
Адгукнуўся сонечны прамень.
Зараз я шукаю цябе, маці.
Каб забраць калісьці кінуты камень.

Праз гады сыходзіла шмат люду,
Але песня матчына у грудзі.
Я цябе ніколі не забуду,
У сэрцы для цябе ёсць месца назаўжды!

Цеплынёй ласкаваю прытуліць.
І пяшчотны у веі пацалуй.
Памятаеце матчын клопат, людзі!
Памятайце маці, а пакуль..

Заквітнела яблыня ў садзе,
Адгукнуўся сонечны прамень.
Я цябе люблю, радная маці,
Дай забраць калісьці кінуты камень.

23.12.2012

Лашчыць сваёю музыкай цішыня,
Пяшчотна вецер трымціць увечары.
Дзесьці так гучна пяе вясна,
Вабіць кволым ды крохкім плечыкам.

Ціха-ціхенька ўцякае зіма.
Ты пачакай яшчэ, даражэнькая,
Ня аддавай пакуль п'едэстал.
Няхай палунаюць сьняжынкі маленькія.

Лашчыць сваёю музыкай цішыня,
Сумна глядзець праз акно самотнае.
Людзі ж бягуць усе дзень да дня.
Толькі ты застаешься вольнаю.

Вабіш беласцю коўдры зямной сваёй.
Вабіш вокам сваім ты цнатлівым.
Пачакай жа сыходзіць на супакой,
Я цябе не разгледзела ўважліва.

Цягне жыццё ланцужок адпаведнасці
Праз кіламетры лёсаў цяжкіх ды хвацкіх.
А хтосьці бяжыць па сучаснай лесьвіцы,
У дзяцінстве не нагуляўшыся ў цацкі.

Лашчыць сваёю музыкай цішыня,
Сумна глядзець праз акно самотнае.
Ня аддавай пакуль п'едэстал.
Няхай палунаюць сьняжынкі вольныя.

27.12.2012