Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

БАЛАДА АРЦЁМА ВЯРЫГІ-ДАРЭЎСКАГА

Яшчэ не ацэнена

(4.11.1816--1884)

“З Беларушчынай не развітаўся.
Гэта мой ідэал,”-- ты пісаў
І праз ночы душою вяртаўся
У той край, дзе раса, як сляза,

У якой патанае былое
І ўсплывае на снезе крывёй
Тых паўстанцаў, што шчасце зямное
Не ўяўлялі без волі і ёй

Аддавалі сябе, як даніну
За адвечную веру, што ў нас
Будзе лепшая ў свеце краіна,
Хоць далёка краіны той час.

І той час сам не прыйдзе ніколі.
Да яго трэба йсці праз вятры,
Праз завеі, праз чорнае поле
І за тры залатыя гары.

І начамі халоднымі ў скрусе
Ты пісаў пра зажураны свет
І цябе, Вайдэлот Беларусі,
Называлі гаротнікі ўсе.

І, калі ў цябе Бог запытаўся:
“Развітаўся з жыццём?”,
сказаў ты:
“З Беларушчынай не разбратаўся.
Гэта мой ідэал назаўжды!”

31.07. 2008