Беларусь – зямля такая:
Пушча, лес ды курганы;
А за полем, а за гаем –
Спяць сiвыя валуны.
Купаламi залатая
Пад вясёлкавай дугой,
Беларусь – зямля святая,
i не трэба нам другой!..
Свецiць сонца - свецiць ясна
Над дарогай палявой, –
Тут мiнулае з сучасным
Нiткай звязаны адной.
Каб клубок разблытаць гэты,
Больш даведацца пра край,
Ты звяртайся – да асветы,
Кнiжак мудрых больш чытай!..
Шлях да iсцiны пакутны,
Ды ў навуках толк пазнаў
Наш славуты Сымон Будны,
Чалавек вялiкiх спраў.
…Пасялiўшыся у Лоску
Пяць вякоў таму назад,
Ён праславiў гэту вёску
Тым, што кнiг тут выдаў шмат.
Ўсёй Еўропе – i яскрава! –
Беларус паднёс урок,
Каб асветнiцкая справа
Адкрывала людзям зрок.
Каб гучала мацi мова,
Паважаць яе маглi;
Мова – ўсiх асноў аснова,
Лепшы скарб наш на зямлi!..
Беларусь – зямля такая:
Незалежны вольны край…
А легендаў тут хапае:
Слухай – думай – вывучай.