Белыя Берагі, Белыя Берагі,
Белыя, быццам спелая збажына,
Што гуляе буянымі хвілямі
Ад самай раніцы да цямна.
Белыя Берагі, Белыя Берагі,
Белыя, быццам голавы землякоӯ,
Што яшчэ жывуць на гэтай зямлі
Продкаӯ сваіх- дзядоӯ и бацькоӯ.
Белыя Берагі, Белыя Берагі,
Белая, быццам пясок на могліцах,
Дзе магілы маіх родных и сваякоӯ,
Душы іх тут пакояцца.
Белыя Берагі, Белыя Берагі,
Белыя, быццам тыя туманы,
Што прыходзяць на матчыны соткі,
А яны ужо параслі бурьянам.
Белыя Берагі, Белыя Берагі,
Белыя, быццам той дым,
Што віӯся над комінам бацькавай хаты,
Калі бацька быӯ яшчэ маладым.