Быццам дурні якія, мы забываем,
Сваіх былых сябровак і сяброў,
З якімі дні праводзілі без стомы,
Без клопатаў, якіх вялі дамоў.
Але патрапіўшы, у іншы круг сусвету,
Знаходзім мы і там сабе сяброў,
Каб разысціся з імі зноўку,
Ад злосці, б'е мне ў думкі кроў!
Згубіўшы ў свеце тых, што новыя,
Пра першых пачынаем сумаваць,
Так, беражы, тых хто з табою сёння,
Каб аднаму жыццё не дажываць!
Случайно наткнулась... Очень
Случайно наткнулась... Очень сильно, спасибо тебе, Женя.. За все.