БЕЗ НАЗВЫ
Як бы пакінулі надзеі, мары Ў рэзерве застаюцца толькі сны, Жанчынаў там блукаюць твары З усмешкай існае вясны.
Ласкаю сонмамі вясновы феціш, Што думкамі юнацтва набрыяў, Пачуццямі ўзарваўшыся у свеце, Непараўнальнаю пяшчотаю выяў.