Чэрвень. Раніца. Косава.
Я прачнУўся рОсным рАнкам…
Сонца шчэ ня вЫпаўзла з-за лЕсу…
Я прысЕў, чакАючы яго, на гАнку…
І блукАлі дУмкі мае дзЕсьці…
ПрачынАлісь птушкі ў бліжнім гАі…
А над лЕсам – нЕба румянЕла…
Мае думкі дзЕсьці там мільгАлі…
А аб чым – незразумЕла…
Бо, сядзЕць вось так –
ў дрыгОткай рАні…
Як – новАнарОджаны і бесклапОтны…
Быццам Дзень – табе падаравАны…
ВыпадАе рЭдка –
у жыцці самОтным…
*+*
3 студзеня 2014г.
**( прачнУўся – проснулся; рОсным рАнкам – утром в росе; чакАючы – поджидая;
на гАнку – на крылечке; блукАлі – блуждали; дУмкі – мысли; дзЕсьці – неведомо где; птушкі – птицы; незразумЕла – непонятно; бесклапОтны – беззаботный;
падаравАны – подарен; самОтным – грустным, печальным).