Доўгія ночы зімовыя,
Ціхія казкі вячэрнія.
Фарбы празмерна-ліловыя.
Вочы пяшчотныя, верныя.
Гэта усё нерэальнае
І, можа быць, нежыццёвае:
Нібыта зорачка дальняя,
Ці, можа, свечка васковая.
Промні святла па-над цемраю,
Постаці душ над дарогаю
Сілы узрушваюць вераю,
Што яшчэ збудзецца многае.
Што на краіну лядовую
Прыйдзе цяпло атлантычнае.
…Казка з чароўнаю моваю
Дужа мне
сімпатычная…