Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Дзятлік

Сярэдняя: 4.7 (3 галасоў)
З рэчкі да воблакаў
                                  лёгкі павеў халадку.
А дзятлік кружляе
                        ля сціхлай сасны пакалечанай,
Мелодыя ў дзятлікавым малатку
Ад соснаў пачутая,
                                   соснам прысвечана.

Выпытвае, чую:
                          «А дзе, а чаму? Так, так, так...
А хто вас пакрыўдзіў:
                     вятры, ці маланкі, ці нелюдзі?..»
Які ты, мой дзятлік, вялікі прасцяк,
Адважны прасцяк,
                  бо і ў нас твая шчырасць паперадзе.

Над хворай сасной
                                 не зважаеш на нас і на лёс,
Сцінае твой голас
                               вялікая нотка расстайная,
Тук-тук малаточкам,
                                    так-так — замест слёз,
Тук-так — над зямлёй, над жыццём,
                                      як над вечнаю тайнаю.