Святло. Сцэна. Я.
Неба замест дэкарацый.
Музыка салаy~я,
Бярозавых ножак танцы.
Ў падножжы – травы гушчар –
Зялёныя валасы.
Радзімы жаночы твар –
Азёры, палі, лясы.
Два y~згорка – абрыс грудзей,
Дрыжанне святла y~ вачах…
Па сцэне яна ідзе,
Слепіць мяне, гледача.
Белая русь – імя,
Маці і жонка – роля;
Вершаy~ маіх жняя,
Мора маёй спатолі.
Апладысменты – ёй,
Словы пяшчоты – мне:
“Буду заy~жды тваёй
Ў сэрцы, y~ жыцці і y~ сне”.