Цвітуць белым цветам каштаны.
У восеньскім парку старым.
Калышуць іх вэлюм туманы
І травіць ад вогнішчаў дым.
А вецер, зрываючы кветкі,
Над горадам баль учыніў
Пад музыку соннае рэчкі,
Пад шэпты пажоўклай вярбы.
Цвітуць белым цветам каштаны.
Іх восень у палон не бярэ.
Над горадам у сонцы халодным
Пах кветак чароўны плыве.