Гуляе сон па завулках хаты,
Гуляе вечар па яе кутах…
У вёсках тых, дзе радыяцыя,
Вакол пустэча, смерць і жах.
Так дзіка зрабілася ў момант
Ад жаху пустэчы жывой…
Смугой накрывае скрогат
Бульдозіраў і трактароў.
Яны клыкамі вострымі
Пажавалі і плюнулі…
З жывой мясціны пяшчотнай
ЧАРНОБЫЛЬ І ЛЮДЗІ
душу вынялі…