Я не спяшаючысь іду,
пакрыху думаю,
аб нечым…
Ў скарбонку памяці кладу,
штось з думак –
што хачу збярэгчы…
Што-небудзь нават запішу –
каб засталася думка дзецям…
Паволі йду, і не спяшу –
бо, шлях жыцця нікуды не падзенецца…
Што сустракаю я на ім –
ператвароаю ў разважанні…
Пакіну зямлякам маім –
не ў Назіданне,
а – з Пашаны…
Я сам шукаў
ўсялякі Сэнс –
у думках продкаў…
Збіраў сабе іх,
быццам Крэз –
цяпер раблю наадварот я…
*+*
30 траўня 2014 г.
**(КрЭз – цар Лідіі, з легендарным багаццем).