Калі зразумею, што здаўся,
У бітве за тваю прыгажосць,
Толькі сябрам лепшым застаўся,
Мяшаю, як у горле косць...
Калі раптам скончыцца свята
Надзеі на сустрэчы з табой,
Як папера будзе зноў змятае
Жыццё, што запатрабуе пакой...
Калі назаўтра твае ласкавые вочы
Позіркам не абдымуць мяне,
Ня стане мяне у ночы...
Ня стане мяне для цябе...
Калі ўсе ж такі дарма
І няма сэнсу ў гэтых радках,
Іншага выхаду значыць няма
Акрамя "прабач мяне"... Вясна...