Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Хто марамі жыў...

Сярэдняя: 5 (1 голас)

Хто марамі жыў, мяне зразумее:
Я мару з дзяцінства як бусел лятаць,
Каб Бог дараваў мне птушыныя крылы,
Каб душы людей з вышыні разглядаць.

Скарэй на неба, за высокія аблокі,
Дзe сонца зараджаецца прамень.
Высокі шлях духоўнасці высокай
Прываблівае сэрца кожны дзень.

Той час застыне ў нашых душах назаужды,
і не магу стрымаць душэўныя парывы,
Калі гляджу, як казачна ляціць,
Па сінім небе бусел белакрылы.

Ніхто не скажа, што жыцце дарма
Жыву я з вераю ў дабро і свет,
Бо вера зараз кожнаму свая,
і кожны у жыцці сваім паэт.

Скарэй на неба, за высокія аблокі,
Дзe сонца зараджаецца прамень.
Высокі шлях духоўнасці высокай
Прываблівае сэрца кожны дзень.

Той час застыне ў нашых душах назаужды,
і не магу стрымаць душэўныя парывы,
Калі гляджу, як казачна ляціць,
Па сінім небе бусел белакрылы.