У мяне ёсць неба-
белае,як цемра.
У тым небе сонца
як адбітак света.
Сонца белай плямай
тут плыве па столі...
У мяне ёсць памяць,
у іх-рэшткі волі.
Узвыць ваўком у тым свеце,
разарваць паветра!
Бачыць далеч зораў,
піць тый водар ветру!
Там,дзе стужка часу
цягнецца шалёна,
Там,дзе продкаў памяць,
там няма палону...