Колеры.
Ірвуцца стужкамі гады
Ад паркалёвага жыцьця,
Іх колькасьць, з колерам сваім,
Шчадруе Валадарца нам.
Прыймае колер свой бяда -
Ты ж ёй варот не адчыняй,
Чырвоны колер пхне жуда -
А ты свой род абараняй.
А колер белы - шлюбіць, хрэсьбіць
І праваджае ля труны,
Толькі яго, зямной пачэсьцю,
З сабой у дарогу забяры.
-08.03.17.