* * *
Маей маці
Водар клёну і фіялкі,
Тонкай шыі мяккі згіб –
У дні сягодняшнім ад малку
Быццам вобраз твой адліт.
Твае рукі пахнуць светам,
Вочы срэбнаю расой.
Ты зімой як краска лета,
Песня шчасця нада мной.
Я ж ніколі не паклічу:
Мама! Мама!.. я не лед,
Толькі яркай, стромкай знічкай
Не зламіць мне часу гнёт.
Мама, мама дарагая!..
Клён, фіялка, тонкі згіб…
Я жыцця твойго не знаю,
Шлях твой ад мяне закрыт.
Невымоўным ціхім ценем
Ты вартуеш мой спакой.
Як жа многа не паспелі
Мы сказаць адна адной.
Адзінокай, кволай веткай
Прарастаю з-пад зямлі,
Да нябес гляджу нярэдка:
Кажуць зоркай стала ты.