Калі паміраюць паэты,
Што ні перад кім не гнуцца, —
У чалавецтва прасветы
На ўсе вякі застаюцца.
I ні пры чым тут гены,
Што правяць жыццём і светам,
Паэтам няма замены,
Няма замены паэтам!
Калі паміраюць паэты,
Калі яны паміраюць, —
Няпраўда, што ўсе сакрэты
Нам яны пакідаюць.
Яны забіраюць з сабою
Талент свой адмысловы,
Кінуўшы ў мора людское
Свае несмяротныя словы.
Калі паміраюць паэты,
Што ні перад кім не гнуцца, —
У чалавецтва прасветы
На ўсе вякі застаюцца.