Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Медны купарос

Сярэдняя: 5 (1 голас)

Не набылося больш таго,
чаго яшчэ хапала ўчора.
Дадаць хацелася ў сваё,
каб страўнік зведаў што ёсць гора.-

Мець больш патрэбнага ў сабе,
без шанцаў збавіць абароты.
Хоць кол забіць палеткам дзе
сыйшлося клінам тое мора.

З мяне цячэ салёны пот.
Вылазіць мора на паверхню.
Плаціна з скуры добры плот,
але вада і соль без веры.

Не забароніш ім цячы,
не перашкодзіш пранікненню...
Пакуль не спаліш на агні,
або пад небам медзь у гены.