Жыццё маё…
Было ты?
Не былО?
Зайшло за серадзіну?
Ці, падышло
да “вечнага пакою”?
Ня зведаць нам пра гэтае ніколі…
Жыццё маё – і Цемра,і Сьвятло…
У ім я быў – такі свавольнік…
Але, заўжды
я з Беларуссю,
а яна – са мною!
Бо тут,дзе я,
тут і мая Радзіма!
Жыццё маё…
Якое ні было – было!
І шчэ пакрыху
далей цЯгнецца…
На Беларусі я,
як “эН-эЛ-О”.
Ці,ёсць я…
Ці,мяне няма…
Ніяк не ўцяміцца…
Але, жыву!
І жыць мне – падабаецца!
Уначы 10 лютага 2013 г.
(**Жыццё – Жизнь; свавольнік – проказник; заўжды – всегда; пакрыху – понемногу; цягнецца – тащится; не ўцяміцца – не сообразится; падабаецца – нравится).