Як хочацца тануць у тваіх вачах -
Бяздонным моры светлага блакіту!
Кранацца рук, хавацца ў валасах,
Пакуль тваёй усмешкай не забіты.
То вейкамі далоні казытаць,
То вуснамі схіляць маўкліва шыю.
Быць думкамі з табою і лятаць
Туды, дзе неба нам прасціны шые.
Мне трэба пастаянна быць з табой.
Расстання дзень - і я ўжо ня ўзнёслы.
Ўдыхаць твой водар, адчуваць прыбой
Сардэчных хваль тваіх. І ўзмахам вёслаў
Убіраць цябе ў абдымкаў цесны круг,
Зліваючыся разам і навечна.
Табою жыць, табою быць і рук
Ня размыкать - ісці па шляху Млечным!
30.09.2012