Мне сніўся сёння ранак вераснёўскі,
Нібы баяна спеўны гукарад...
У рукі сшытак узяла вучнёўскі,
Ўзяла яго, як трыццаць год назад.
У памяці ўсплыло да болю дарагое,
Святое, чым жыла я ўсе гады.
Даўно саспела рунь, пасеяная мною,
Мой першы выпускнік ужо немалады.
Цяпло душы сваёй на ўсіх дзяліла,
Ўсе моры, акіяны разам праплылі.
А выпраўляючы у свет, заўжды маліла
Знайсці сябе, каб не згубіцца на зямлі.
Мне сніўся сёння вераснёўскі ранак,
І сон мне той утойваць не з рукі:
Бо на высокі родны школьны ганак
Мне клалі кветкі ўсе выпускнікі.