На Беларусі ціха і спакойна…
Жыццё разломамі – не перамешана.
І хоць жыццё, яно такое – ніякое,
А й не было яно ніколі лепшае…
Яшчэ ў дзяцінстве, памятаю, маці
З тугою кожны грош лічыла:
дзяцей чацвёра… і на ўсіх патраціцца…
і толькі – пракарміць,..
а на адзенне – немагчыма…
Прайшлі гады, і ў самаго ўжо ўнукі…
Над Беларуссю касмаспадарожнікі лятаюць…
А ў мяне ўсё як і ў маці – такія ж мукі:
Каб толькі пракарміцца,..
А на штаны зноў грошай не хапае…
Мы – востраў, на абшары акіяна…
А акіян – тайфунам перапоўнены
Народы-хвалі ўздымаюцца шалёна…
На Беларусі ж ціха і спакойна…
22.08.2011г.