Ведай родная! Наш лёс вызначаюць людзі!
Заручаць і развядуць - ўсё як мае быць!
Бо без плётак іх жыццё нецікавым будзе
Бо сэс іхняга жыцця - нешта гаварыць!
І няважна ці было? Ці мо' чулі людзі?
Бо фантазіям людскім і граніц няма
Тым жыло заўжды сяло і далей жыць будзе
А мы кажам - гета лёс! Нават ты сама!
Але пройдзе нейкі час і стомяцца людзі
Будуць плёткі пра другіх занімаць умы
І сяло забудзе нас як і ўсё забудзе,
Калі толькі наш праект зрабіць зможам мы!