Усё навокал – проза.
Ці – лірычнае.
Быт, бытавуха - цвяроза-нецвярозая,
таму і – драматычная-камічная,
таму й цікава кожнаму з людзей,
бо твор такі да роздуму вядзе…
Ці, аніякіх суадносін з рэалістычным жЫццем:
лясочкі-рэчачкі,
шмялёчкі-кветачкі…
Таму такія “творы”– гінуць у нябЫцці.
Ручай бяжыць з крыніцы, не перасыхае,
ўзрастаючы ў вялікую Раку.
Літаратура – жыватворная рака, якая
дае прастору плаваць,
нават дураку…
22 снежня 2012г.
(**навокал – вокруг; цікава – интересно)