Са зборніка «Гішторыі дзеда Алега».
Дожджык ноччу асвЕжыў горад.
Дзень настрой абяцАў падняць…
Ды зляцЕў на вакно маё голуб…
Ды, чамусьці, давай стагнАць…
Стогне голуб на падаконніку.
Стогне жАласна…
Стогне з рАніцы…
Ці, са мною што здАрыцца сёння…
Ці, ён сам балюча парАнены…
Стогне голуб.
І я – напрУжаны…
Што прарочыш ты мне,
паслАннік…
Ці, нядобрае – што няздУжаю…
Ці, смяротнае пакаранне…
Стогне голуб,
як ад прадбачання.
Стогн даходзіць аж да выццЯ…
Так на вёсцы
выццЁ сабАччае
прадвяшчАе канец жыцця…
*+*
20 мая 2013 г.
**(настрой – настроение; абяцАў – обещал; чамусьці – почемуто; стагнАць – стонать; рАніца – утро; здАрыцца – случится; напрУжаны – в напряжении; няздУжаю – не осилю; прадбачанне – предвидение; выццЁ – вой; прадвяшчАе – предрекает).