Ну ты і цягнішся зіма.
Цярпення ўжо с тобой няма.
Вялізнаю сланіхай шэрай
Павісла неба.Я ў кватэры
Шукаю нейкага святла
Нервова ссунуўшы фіранкі.
А за акном калючы снег
Зусім не супыняе бег.
І тут ужо не да гулянкі.
Таму сяжу і ў блакнот
Пішу мой верш.А руды кот
З лянотай пазірае.
Яму ўсяго хапае.
А мне так хочацца бясконца
Пабачыць сонца!Сонца!Сонца!