прысвечаны К.Каліноўскаму. верш з нізкі "Краіна"
Няма наймення…
Я нямею.
Не ўмею
Выказаць у словах
Адчай сыходу,
Утрапенне,
Віну і грэх
Прад гэтай мовай.
Нас мала так.
Чырвонай кнігі
Не завядуць на нашы словы.
Глыток свабоды, як адлігі—
І зноў мароз.
І карнік новы.
Нас ведаюць.
Даюць нам жару,
Калі знаходзяць
Паіменна.
Хапаюць, судзяць.
Ад цяжару
Сыходзіць хтосьці,
Ды нязменна
Нясём, напяўшы ў коўш далоні
З палону бруду і мітрэнгі
Свой скарб
Праз чорныя калоны.
Усцяж крывавыя шарэнгі.
Няма наймення.
Не, не сніцца.
Не трызніцца
Такая ява.
Пляц.
Зброя.
Пратакол.
Вязніца.
І дагараць сляды крывава.