На куртцы зорачкі відаць,
Бывае дзве ці тры,
Як у каго,
Чапляюць іх,
Каб званне паказаць
Ну, а яна -
Пагоны, на плячах яго.
Але хвіліна, дзве,
І кропачак няма,
Дык ж самы горшы ён салдат,
За моц кахання,
Ідзе вайна,
А здраднік наш хавае зад.
І нават,
Куляй ў галаве,
З палону дзеўку не дастаць,
Калі іх нехта не сарве,
Жыццё пагоны, у кішэні,
Пра-тыр-чаць!