Свет гіне. Лжэмастацтва метастазы
і лжэлітаратуры паранойя
няўхільна абяртаюцца абразай
для сэрцаў, не атручаных маною.
Зубаста смеючыся з явы поснай,
у ранг шэдэўра ўзведзенае ліха
з’яўляецца пакутай невыноснай
для зроку адчувальнага і слыху.
Па белым, ператвораным у чорны,
малююць як хто хоча, нават клізмай.
Эротыка ўжо зведзена да порна,
рамантыка – да хцівага цынізму.
Збаёданы паўтоны і адценні,
як быццам, мы не людзі, а прыматы.
Закінутыя ў шафы летуценні
заменены на маты-пераматы
і змешчаны пыхліва на выставах,
на конкурсах і слэмах, у І-нэце…
Нашто ствараць такое? Дзеля славы?
Але ж яна не грэе і не свеціць…
3.06.2013