Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Парыжскі санет

Сярэдняя: 5 (1 голас)

Барысу Забораву

З чужога неба дождж ілье чужы,
Блішчыць Дэфанс, прыгожы і няўтульны,
І прывід Эйфеля, як каравульны,
Разгублена стаіць сярод імжы.

І Нотр-Дам хавае вітражы,
А кантрафорсы ў Сене, як галеры,
Нясуць свае пачвары і хімеры –
Няўлоўныя, нібыта міражы.

Раптоўна ветрык хмарную шнуроўку
Разблытаў, і заззялі капяжы…

Але… Калі запросіш у вандроўку
Да самае апошняе мяжы,
Мой Божа, на імгненне пакажы,
Мне ціхую, старую Камароўку!..

2000